tag:blogger.com,1999:blog-70925067907423415082024-03-13T04:08:53.640-07:00सृजनाच्या वाटासारस्वताच्या या समृध्द प्रांगणात माझी निर्मिती म्हणजे सागरातला थेंब , मनातल्या प्रत्येक कंगोऱ्याला शब्दबद्ध करण्याचा हा एक प्रयत्न, शेवटी "ताज बांधो बांधणारा मी वडारी झाहलो " हेच माझे अस्तित्व.अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-54709401070263477922011-12-08T21:03:00.000-08:002011-12-08T21:05:29.842-08:00समशेर -सुरांची प्रीती (बाजीराव-मस्तानी)तिचा तिलाही प्रश्न पडे की कशाकशावर मोहुन गेले
स्वप्न गुलाबी पाहत असता अलगद सारे गुंतुन गेले
डोक्यावरती भगवा मंदिल, त्यावर रुळती मोतीमाळा
भव्य कपाळी शिवगंधासह भाग्य देखणे हसून गेले
काजळकाळी कमान वेडी धरते डोळ्यावरती छाया
बाक तयाचा असा पाहुनी इंद्रधनुही लाजुन गेले
शौर्य झळाळे रणांगणी पण पापणपंखी हळवी थरथर
ती उठता मग हो नाही चे अनवट कोडे सुटून गेले
शामदान ही लाजुन जावे अन शमेने खाली झुकावे
"तु अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-68263536688837617622011-12-06T22:14:00.001-08:002011-12-06T22:14:43.083-08:00समशेर -सुरांची प्रीती (बाजीराव-मस्तानी)कशी थांबली मोहिनी श्वास रोखुनी क्षणभरीभिडली नयनपाकळी लाज सोडूनी क्षणभरीहाच तो हाच तो गरजली तिची मनोदेवताप्राण ज्यासी अर्पावा साक्ष पटूनी क्षणभरीगोल घेउनी रिंगण ती आली त्यासामोरीहासला तो अन चमकली सौदामिनी क्षणभरीभास झाला कृष्णं आला सोडूनी गोकुळागेली ती ही स्वखुशी राधा बनुनी क्षणभरीगात होती सूर वेडे घालुनी स्वर मोहिनीदिसले तिला ग देखणे सुराहूनी क्षणभरीचीज ताना बांधताना बांधला संग रेशमीसांगते कथा अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-11947759801209911532011-11-25T02:41:00.000-08:002011-11-25T02:41:46.754-08:00नातनात्यातली दरी जी दोघांना इतक लांब करते की ऐलतीरावरच पैलतीरावर ऐकूही येत नाही, नात तुटत तेव्हा तो तुटलेला धागा एखाद्या नको असलेल्या अवयव सारखा आयुष्यभर वागवावा लागतो ...समोरून नकार येण ही गोष्ट विसरली जाऊही शकते पण जुळून आलेल नात ज्याने एकेकाळी वसंत अनुभवला आहे त्या नात्याचं नाकारलं जाणं, ही गोष्ट आयुष्यभर धमन्यातून रक्ता सारखी फिरत राहते ...बाहेर पडून जमाना होतो त्याला पण जखमेनंतरच्या व्रणासारखी अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-75362926222662430262011-11-14T22:43:00.001-08:002011-11-14T22:43:18.805-08:00पुन्हा नव्यानेपुन्हा नव्याने डाव मांडणे नकोच आता पुन्हा नव्याने जुने सांधणे नकोच आता जमले नाही दो रंगांचे मिसळून जाणे पुन्हा नव्याने रंग रंगणे नकोच आता काटे कसले फूलच रुतले खोल आतवर पुन्हा नव्याने वेल फुलवणे नकोच आतागोड गुलाबी कोडे कधीच सुटले नाही पुन्हा नव्याने तेच उखाणे नकोच आता चुकले नाही हुकले हातुन क्षण दोघांच्या पुन्हा नव्याने बहरुन रुसणे नकोच आतातळव्यामागे झाकुन अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-17538840336718288802011-11-11T19:53:00.001-08:002011-11-11T20:34:29.041-08:00मीरा म्हणे....मीरा हसुनी सांगे राधेला
रोजच भेटे श्रीहरी मजला
हेवा मी करू तरी कसला
तो माझ्यातच भरुनी उरला
सकाळी माझ्या शेजेवरी
सूर्यकिरण बनुनी येतो
अल्लड उधळीत उषा
लाडिक चाळा तो करितो
स्नानासाठी मी जाता
माझ्यास्तव तो जल होतो
मी माळंता फुले सुगंधी
तोच तयातुनी परीमळतो
गंध उगळता त्याच्यासाठी
चंदन बनुनी तो झिजतो
माला गुंफता जाईची
तो सूत्र म्हणुनी वावरतो
मी नेसता वस्त्र रेशमी
तो तयातील मार्दव बनतो
मी करिता अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-28683852429670946562011-11-09T21:57:00.001-08:002011-11-09T23:50:17.749-08:00आसवेपापण्यांना भार झाली आसवे वेदनेच्या पार झाली आसवे चालताना वाट स्वप्नांची अशीमोगर्याचा वार झाली आसवे श्वास झाला पारिजाताचा तुझा कोवळा गंधार झाली आसवे छेडता तू प्रणय रागा रे सख्या देखणा श्रुंगार झाली आसवे वेढ्ले तू चांदणी स्पर्शी असे तृप्तिचा हुन्कार झाली आसवे वाट्ते रेशीम आहे या करीमखमली झंकार झाली आसवे संपला हा टोचणारा जोगिया हाय ही गुलजार अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-32587907049390691992011-11-07T23:14:00.001-08:002011-11-07T23:14:48.253-08:00लिही गझल तूशर्वरशाईस कुंतालातूनी टिपून घे अन लिही गझल तू भांगाच्या वळणावळणातूनी मिसरे घे अन लिही गझल तू लल्लाटीच्या कुमकुमकोरीत उमले कसा बघ धुन्द चांदवा मक्त्यास्तव घे भुवईची लाडिक चढण अन लिही गझल तू बावरवेडे गहिरे गहिरे तुझा आईना काजळडोळे पापणीतली स्वप्नअलामत वेचून घे अन लिही गझल तू अप-याश्या नाकातून चमके अल्लडचमकी चांदण जैशी श्वास बहरता शब्दांमधूनी भरून घे अन लिही गझल तूअनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-17589902773407088242011-09-26T23:32:00.001-07:002011-09-26T23:37:43.670-07:00एक कळी
एक कळी फुल झाली आणि हसून झाडाला म्हणली
बाबा निघाले मी , माझ्या घरी
झाड गदगदले आणि बोलले एवढे ऋतू कधी सरले .....आत्ता परवा तर उन्ह ओटीवर यायचं तेव्हा पानांचं दुपट पांघरून लपेटून घ्यायचो फुल होतानाही तिला माझी कळीच ग तु म्हणायचो
वाटायचं सोसतील का हिला हिवाळे पावसाळे सुगंधाने भरून न जाता पशु होणारे मेघ कभिन्न काळेअनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-58527238119907511912011-09-25T01:01:00.000-07:002011-09-25T01:32:49.511-07:00प्रिय बाबालामाझे सगळे हट्ट खुप लाडाने पुरवण्यार्या माझ्या बाबाला,
आज कन्या दिवस , बाबा तू आठवणीनी मला विश केलस .....हसुन छान गिफ़्ट दिलस आणि तसाच उभा राहिलास भाबड्या डोळ्यांनी माझ्या स्वप्नाळू डोळ्याचा वेध घेत, विचारलं मी न "राहुन काय झालं???????"
खोल हसलास म्हणलास पिल्लु मोठं झालं, रीटर्न गिफ़्ट देण्याइतपत मोठं...मला गम्मत वाटली अजुनही शिश्पेन्सिल पासुन गाडी पर्यन्त माझे हट्ट आनंदाने पुरवणारा बाबा अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-63832747764502546172011-09-24T01:00:00.000-07:002011-09-25T22:11:37.587-07:00लेक लाडकी२५ सप्टेंबर रविवार ..............
हा रविवार सगळ्यांसाठी असणारेय खास ......ज्यांच्या लेकी लहान आहेत त्यांचा वर्तमान सांगणार्या ज्यांच्या मोठ्या झाल्या आहेत, आपल्या घरी गेल्या आहेत, त्यांच्या गोजिरवाण्या आठवणी जगवणाऱ्या ......आणि होऊ घातलेल्या आई बाबांना सुखद भविष्याची स्वप्ने दाखवणारा ....हसता हसता तिच्या आठवणीनी डोळ्यात पाणी आणणारा एक खूप खास रविवार .......
आपल्या बाहुलीला अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-25326771857894737542011-09-23T01:05:00.001-07:002011-09-23T01:05:37.550-07:00अंधार हा गहीरा
माळून काजव्यांना आल्या निजून राती
अंधार हा गहीरा गेल्या करून राती
जेव्हा विझून जाती येथील शामदाने
तेथे उजाडते अन येती सजून राती
ते लाजणे जरासे स्वप्नांत गुंग होणे
कौमार्य कोवळॆ हे गेल्या लुटून राती
ती सांधते अजूनी लज्जा विखुरलेली
हे रोजचेच आहे गेल्या हसून राती
गर्भात रोवलेले ते भोग वासनांचे
पेलीत जीर्ण नाती गेल्या थकून राती
रेखाटली ललाटी रेषा म्हणॆ तयाने
देवास ही इथे त्या गेल्या विकून रातीअनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-33232774414715641982011-09-22T01:35:00.000-07:002011-09-22T02:44:45.961-07:00प्रार्थनामराठी कविता समूहाचा चा सर्वांग सुंदर उपक्रम लिहा प्रसंगावर गीत त्यासाठी लिहिलेली प्रार्थना
प्रसंग :- "आसावरी प्रधान" व्यवसायाने सी. ए.
संगीतावर निस्सीम प्रेम आणि शास्त्रीय संगीत शिकायची पोटतिडीक लहानपणापासूनच असते. आपला अभ्यास व नंतरचं व्यावसायिक शिक्षण सांभाळून अनेक वर्षं ती पं. शुभदा पराडकर ह्यांच्याकडे शिकतेय. त्यांची पट्टशिष्या बनली आहे. ताईंना (अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-41587046817177377192011-09-19T22:34:00.001-07:002011-09-19T22:36:57.511-07:00तुझ्यावरी मी जे उधळले होते शब्द सोने
आज बाजारी मांडले मी तेच गोड गाणे
निलाम होत जातील जेव्हा शब्दश्वास माझे
स्मरतील तू फुंकलेस त्यात जीवभास सारे
थरकतील तेच तोलता चांदीच्या हाताने
शब्दात तुझे साठलेत रेशीम धुन्दवारे
धमन्यातून तुझिया गीत रक्त म्हणूनी फिरले
आज ते प्राणगाणे मी वस्तू करून विकले
चेहर्यात तव चंद्राच्या मी भाकरी शोधिली
मग शब्दस्मशानी त्या बांधुनिया घरटे इवले
ह्या वर्तुळात कष्टाच्या अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-16940041211534331402011-09-18T23:31:00.001-07:002011-09-18T23:31:34.921-07:00मौन नशाउत्कटतेच्या असीम सीमेवरी मज थांबवू नको असा
पहा विसरली हा आवर्ण्याला रातराणीही सुगंध पसा
रक्तलालिमा पूर्व दिशेचा उजळूनही कसा फिक्कटसा
अडकुन पडला जराजरासा तुझ्या मिठीने चंद्र जसा
कुंतलकाळ्या रजनीडोही विरघळला हा पहाट्वारा
अनवट वळणावरी दवाचा मोहून ओला थिजे पसारा
सतार तारा पापणीत या फिरतो अचपळ फुंकर पारा
नको थांबवू छेडीत जा तू स्पर्श सरीच्या मधुर धारा
उषेस सार्या मिठीत घेते काजळ रेषा फिसकटलेली
अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-48998219358389922322011-09-17T03:20:00.001-07:002011-09-17T05:18:23.338-07:00राजसा
झोप माझ्या राजसा रे रात्र झाली फार आता
सैल झाली ही मिठी अन संपला मल्हार आता
मोगर्याच्या पाकळीला पेंग आली मारव्याची
सांड्ला प्राजक्त सांगे तृप्त रे गंधार आता
रक्तिमा प्राशून माझ्या गीत ओठी गुंफ़ले तू
मौन गाणे हे तुझे रे होतसे साकार आता
तापलेली तार झंकारून आली या तनूची
तू कसा छेडीत जासी भैरवी श्रुंगार आता
शांभवीपेक्षा नशीली चाखली आता नशा मी
जाहला रे चंदनी हा पेटता अंगार आता
यौवनाची मालकंसीअनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-81042692149706065942011-09-15T22:35:00.001-07:002011-09-15T22:36:42.079-07:00मज सख्याचे स्वप्नं जडेमज सख्याचे स्वप्नं जडे
पाऊल नकळत अडखळे.
स्वप्नं असे का सत्य असे
जाणीव त्याची नसे..
स्वप्नी त्याची चाहूल होता
उरी सागरी उठती लाटा
नयन उघडण्या राजी नसे.....
मज सख्याचे स्वप्नं जडे
स्वप्नी येता हात पकडता
गालावर उमटे रक्त रंजिता
ओठांवर आणि फुलती फुले
मज सख्याचे स्वप्नं जडे
सुखचित्र मी मनी रंगवता
आणि खरोखर स्वारी येता
दर्पण दाखवी खेळ नवे
मज सख्याचे स्वप्नं जडे
शृंगाराला वेळ न उरता
हळूच मिठीचा अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-53199929255023213452011-09-14T23:03:00.000-07:002011-09-14T23:03:35.384-07:00तु.............................तु प्रेम तु भक्ती
तु जीवाची आर्त
आरती.....
तु शृंगार तु अंगार
तु चंडिकेची
सार्थ शक्ती.......
तु हास्य तु क्रौय
तु महानंदेची
विरक्ती........
तु राधा तु मीरा
तु कृष्णाची
भावमुक्ती......
तु तेज तु शीतल
तु चंद्राची
आसक्ती ..........
तु सर्व तु विश्व
तु सृजनाची
जन्मदात्री.............
अनुजा (स्वप्नजा)अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-20728303697995492011-09-14T04:47:00.001-07:002011-09-14T05:25:12.093-07:00चांदण्याचे स्वप्नतुझा दोष नाही सुर्यास घाई उजाड्ण्याची
सोडवेना परी सख्या तुझी मिठी ही मधाची
तुझा दोष नाही दवास सांडायचे होते पहाटे
ओठांत तुझ्या पण अजुनी कोवळे पाते नहाते
तुझा दोष नाही प्राजक्त तिष्ठला असे अंगणात
परी जुईचा सुवास तुझा भिनला कसा श्वासात
तुझा दोष नाही भैरवी गात चांदणे उभे नभात
मल्हार वेडे स्पर्श तुझे हे उमलतात स्पंदनात
तुझा दोष नाही कवेत घेण्या आतुरला पहाटगारवा
उष्णतुझ्या बाहुतला पण अजूनी हाकरतो अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-60077047443915239532011-09-14T04:23:00.000-07:002011-09-14T05:51:56.117-07:00मी रुसते तेव्हारणजीतच्या ती रुसते तेव्हा ..या कविते वरून प्रेरणा घेऊन
मी रुसते तेव्हा त्याच्या नेत्री कल्लोळ दाटुनी येतो
प्राण अडकुनी श्वाससतारी तो दिडदा दिडदा होतो
मी रुसते तेव्हा ओंजळीत तो हिरवा मरवा देतो
रुसून बसल्या पापणीत मग स्वप्न चांदवा फुलतो
मी रुसते तेव्हा डोळ्यामधुनी हे सरसर शिरवे येई
ते मोती अलगद वेचे तो अन मग हळवाहळवा होई
मी रुसते तेव्हा सांगे नाते मल्हार जोगीयाशी
तो अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-35772910313299984572011-05-26T22:44:00.000-07:002011-05-26T22:44:52.613-07:00माणूसपणबरंच झाल मी कधी
व्यासांना भेटले नाही...
शेक्सपीयर, शेले, किट्स.,
यांनाही नाही...
शेक्सपीयरला आनंदी
पाहवलं नसतं...
हसून त्याने केलेलं
प्रियाआरधन मनाला
काही भावलं नसतं...
त्याने आनंदी राहवंच कसं ?
गणित कधीच जमलं नसतं
बरं झालं...
कालिदासाला नाही भेटले
नशिबच...
नाहीतर ऋतुसंहार प्रमाणे
त्याच्या आयुष्यातले बदलते
ऋतु मला पेलले नसते...
मेघदूतातल्या एका वेड्या
मेघाने असेच कोसळणे.,
आत खोलवर सलले असते
बरंअनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-46528432868710481172011-05-26T01:42:00.000-07:002011-05-26T01:42:45.336-07:00संस्कार :2पायच काय मनही ठेचाकाळंलय रक्ताळंलय ...
"अनामिक" पणे तुझ्या स्वप्नाचा विचार करता करता
स्वतःला कधी या मतलबी जगात विकल नाहीरे कळल .......
आज हॉटेल च्या पायर्या चढले ते डील पक्क करायचाच म्हणून
नोक केल आणि समोर तु ..
काय काय आतिषबाजी झाली मनात रंगांची स्वप्नाची ...
सगळ्या सगळ्या ची...
पण हे सगळ तु मिठीत घेइपर्यन्तच ..
नंतर वास्तवच जहरी भान आलं ...
आतिषबाजी नंतरच्या राखेसारख .....
नकार दिला आणी अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-36737809231842487132011-05-26T01:37:00.000-07:002011-05-26T01:40:48.343-07:00संस्कार:1आता मस्त कॉकटेल जमलय
संध्याकाळ हळूहळू रात्रीत विर्घलातीये
आणि वर पाऊसही रिमझिंमतोय
हातात rum आणि मनात तुझी आठवण
आता मस्त कॉकटेल जमलय ......
सोडून गेलास तेव्हा अशीच
संध्याकाळे सारखी विरघळून विरघळून
गेले होते ...
वाटले होते संपल आता आणि फक्त आता आठवणीचा पाऊस....
कोसळला खरा तो पण कशी कोण जाणे...
जगले मी हट्टाने ....
आणि आज अचानक समोर आलास ...
घट्ट अंधाराचा पडदा सारून
लखलखित प्रकाशासारखा ...
अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-62076177541176699612011-05-26T01:35:00.000-07:002011-05-26T01:35:14.331-07:00चांदणकोर
नजर तुझी मधाची कट्यार स्पर्श तुझा चांदण अलवार श्वास तुझा अग्नी उबदार ओठ तुझे नशेचे कोठार
अशी चाले नयनाची जादुगरी हळूच तु मला बाहूत बद्ध करी श्वास विसावतो तुझा हळूच गाली ओठ उठवती मग लाख चंद्र भाळी
मिठीत तुझ्या हरवते भान जवळ घेता उठे कल्लोळाचे रानओठ घेशी ओठी जणू अमृतपानस्पर्श स्पर्श होतो तुझा रेशीम खाण
गात्रतुनी फुले मालकंस ओला श्वासातुने खुले अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-35581536223057907612011-05-09T04:35:00.000-07:002011-05-09T05:18:48.876-07:00सावित्रीच्या लेकी :-स्त्रीवाद नाही साम्यवाद
"आज पासून संध्याकाळच्या पोळ्या तु कर " आईसाहेबांच फर्मान सुटल आणि अचानक का का का ????? काहूर उठल, अर्थात पोळ्या करण ही फार मोठी बाब नव्हतीच मुळी ... पण ज्या कारणासाठी मला हे काम गळ्यात घ्यायला सांगण्यात येत होत ते कारण जवळपास संतापजनक होत... कारण ओळखल असेलच "जावई शोध " सुरु झाला होता...अभियांत्रिका चा अभ्यास करताना जी आई कपबशी ला देखील हात लाऊ देत नव्हती तिने अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7092506790742341508.post-79159210680305254572011-05-09T00:18:00.000-07:002011-05-09T02:37:19.739-07:00दे मंत्र पुन्हा जो दिला समर्थे तुझला
रायगडावर जाण्याचा योग नुकताच आला पहिल्यांदा तीन तास वाट आणि नुसतेच सह्याद्रीचे सुळके पाहण्यात वेळ गेला पण नंतर अक्षराशः सार्थक झाल्यासारख वाटल. आधी पुणेकर असल्याने साहजिकच सिंहगड हाच जीव कि प्राण होता त्याची भव्यता खूप!!! पण आता हा किल्ला पहिला आणि राजधानीचा खरा अर्थ कळला. तो इतका भव्य दरवाजा कि तो पाहताच आतल्या वैभवाची साक्ष पटावी. तसं पाहिलं तर मला विशेष अप्रूप अनुजाhttp://www.blogger.com/profile/09760630462599502922noreply@blogger.com0