मज सख्याचे स्वप्नं जडे

मज सख्याचे स्वप्नं जडे
पाऊल नकळत अडखळे.
स्वप्नं असे का सत्य असे
जाणीव त्याची नसे..

स्वप्नी त्याची चाहूल होता
उरी सागरी उठती लाटा
नयन उघडण्या राजी नसे.....
मज सख्याचे स्वप्नं जडे

स्वप्नी येता हात पकडता
गालावर उमटे रक्त रंजिता
ओठांवर आणि फुलती फुले
मज सख्याचे स्वप्नं जडे

सुखचित्र मी मनी रंगवता
आणि खरोखर स्वारी येता
दर्पण दाखवी खेळ नवे
मज सख्याचे स्वप्नं जडे

शृंगाराला वेळ न उरता
हळूच मिठीचा विळखा पडता
धन्य तो शृंगार घडे
मज सख्याचे स्वप्नं जडे

नभः श्यामल मिठीत मिटून जाता
कृष्णमय राधा होता होता
सर्वांगाची मुरली बने
मज सख्याचे स्वप्नं जडे ...

अनुजा (स्वप्नजा)